AKKAYA KÖYÜ
Bayrambey olarak bilinmektedir. Tarihi Bayramoğulları beyliğine dayanır. Avluca Tarihi ile birdir. Avluca’ya bağlı bir köy iken dha sonra ayrılarak Akkaya Köyü adı altında isim almıştır. Bu ismi çevresindeki Akkaya Dağı’ndan almıştır. İlçeye 33 km. uzaklıktadır. Köyde armut yetiştirilmektedir. 
Nüfusu: 367 
Hane Sayısı: 
İlçeye Uzaklığı: 33 Km. 



ARALICAK KÖYÜ
Aralıcak köyü ismini etrafı dağlarla çevrili olduğundan “aralık” kelimesinden almıştır. Köye ilk gelenler “Odabaş” soyismini alan ailenin büyükleridir. Köyün en önemli tarihi eseri Kurtuluş Savaşında askerlere mısır unu öğüten Aralıcak Değirmenidir. Köyün geçim kaynağı fındık ve mıdırdır. Köyden dışarıya işsizlik nedeniyle göç olmaktadır. Köyün yaylası Baldıran Yaylası dır. Köylüler yazın yaylaya çıkmaktadır.
Nüfusu: 316
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 13 km.




ARIDURAK KÖYÜ
Köyümüzün eski ismi Sakarya olup daha sonra Arıdurak olarak değiştirilmiş. Eskiden arıcılık fazla yapılmış bu nedenle ismini buradan aldığı söylenmektedir. Köyümüz ilçe merkezinin bitişiğinde yer alır. Tarihi Andoz Kalesi ile tanınır. Halkın turistik ve mesire yeridir. Son yıllarda onarılmış ve hizmete açılmıştır. Trabzon tabiat ve kültür koruma kararları gereği birinci derecede doğal sit alanı ilan edilmiştir. Köyümüz dağınık mahallelerden oluşmaktadır. Halk balıkçılık ve fındıkçılık yapmaktadır.
Nüfusu: 557
Hane Sayısı: 
İlçeye Uzaklığı: 2 km.




ARPACIK KÖYÜ

Köyün kuruluş tarihi çok eskidir. Kurucusu “Ocak Dede” denilen bir zattır. Bu zatın mezarı halen köyde bulunmaktadır. Köyde çok eski tarihi bir cami bulunmaktadır. Son yıllarda restore edilmiştir. Köyün kurucusu olan Ocak Dede “benim köyümde acı olan bir ekin ekilmeyecektir” sözü üzerine halen köyde biber, soğan ve sarımsak bitkilerinin tarımı yapılmamaktadır. 1960 yılında devlet tarafından ilkokul yapılarak eğitim ve öğretim başlamıştır. Daha önceki yıllarda aynı körden “Rasim Bodur” adlı kişi eğitmenlik yaparak bir kısım köylüye okuma yazma öğretmiştir. Espiye’nin köyleri içinde en çok göç veren köydür. Halkın geçim kaynağı fındık tarımıdır. 
Nüfusu: 445 
Hane Sayısı:
 İlçeye Uzaklığı: 12 Km. 




AVLUCA KÖYÜ

Asıl adı Avlu’dur. Daha sonra Avluca olarak kaynaklara geçmiştir. Kuruluşu Cenevizliler ve Pontus Rumları zamanına dayanmaktadır. Köyün ilk kurucuları Buruşoğulları halen köyde yaşamaktadırlar. Köyün 1952 yılında yapılan bir okulu mevcuttur. 2 camisi, 1 sağlık ocağı vardır. Halkın geçim kaynağı hayvancılık ve az mktarda fındık tarımıdır. Bilindiği kadarıyla 1955 yılından bu yana yaklaşık 400 hanenin üzerinden köy halkı başka illere göç etmiştir. 
Nüfusu: 940 
Hane sayısı: 
İlçeye Uzaklığı: 33 km.



BAHÇECİK KÖYÜ

Köyün kuruluş tarihi çok eskidir.Kurucusu “Ocak Dede” denilen bir zattır. Bahçecik Köyü, Dibekdüzü olarak bilinirken, 1986 yılında Arpacık Köyü Düz Mahalle olarak ismi değiştirilmiş,2001 yılında ise Arpacık Köyü’nden ayrılarak Bahçecik Köyü olmuş,yapılan seçimlerde,halen görevini sürdüren, İsmail Bodur ilk muhtar olarak seçilmiştir. Rus Harbinde ve Kurtuluş Savaşı’nda ordularımız karargah karargah kurarak uzun bir süre bu bölgede kalmışlardır. Köyde eğitim-öğretim 1960 yılında Rasim Bodur adlı bir eğitmen tarafından başlatılmıştır. Bahçecik, Espiye’ye 9 km uzaklıkta olup, yemyeşil dağları,kıvrım kıvrım uzanan dereleri ve eşsiz manzaraları ile Doğu Karadeniz’in tüm özelliklerini taşır.Köyün başlıca geçim kaynağı ise fındık ve çaydır.Bunun dışında bölge insanı kendi ihtiyacını Karşılayacak kadar mısır,patates,kara lahana ve taze fasulye yetiştirmektedir. Ayrıca elma, armut, kestane, erik, kivi, çilek gibi meyvelerde yetiştirilmektedir.Nüfus Doğu Karadeniz’in bütün bölgelerinde olduğu gibi, göçlerden dolayı sürekli olarak azalmaktadır. 
Nüfusu:
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı:



BAYRAMBEY KÖYÜ

Karaova deresinin güneyinde, Sağman Dağı’nın ve Kapıkayanın eteklerinde kurulmuş bir köydür. Köyün adı, Avluca’ya bağlı Sancak beyi Bayrambey’in burada konaklamasından dolayı Bayrambey olarak kalmıştır. Köyde Ören ve Sarıbaş mahalleleri bulunmaktadır. Köy 50 haneli ve 350 nüfusludur. İlçeye 35 km uzaklıktadır. Geçim kaynakları arıcılık, halı dokumacılığı ve yaylalarda yapılan hayvancılıktır. 
Nüfusu: 234
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 35 km.



ÇALKAYA KÖYÜ

Çalkaya köyünün eski ismi Manastır olarak geçmektedir. Köyün eteklerinden Kızıldere geçmektedir. köyün bazı yerlerinde Kilise kalıntısı bulunmaktadır. unlar Alemağaç Tepesinde eski kilise kalıntıları ve ayrıca Tiryaki Tepesinde hemen hemenh kaybolmuş durumda olan kalıntılardan ibarettir. Köydeki Rumlar Osman Ağa ve Çeteleri tarafından sürülmüştür. Köyden Kurtuluş Savaşına katılan tek kişi 1984 yılında vefat etmiştir. Köyün geçim kaynağı fındık tarımıdır. Bunun yanı sıra arıcılık ile de uğraşan aileler vardır. Köyün yaylası Karaobacık’a yakın olan çorak yaylasıdır. Köyün okur yazar oranı çevre köylere oranla daha ileridir. 
Nüfusu: 447
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 16 km.



ÇEPNİKÖY

Oğuzların Çepni boyundan gelen Çepniler tarafından 1071 Malazgirt Savaşından sonra Anadolu’nun kapılarının Türklere açılmasından sonra Çepniler tarafından kurulmuş bir köydür. Tarihi çok eski olan bu köyün coğrafi yapısı tarıma elverişlidir. Vadi arasında dört tarafı komşu köylerle çevrili güzel bir yapılı bir köy olup, komşu köylerin ortasında kaldığından, ulaşım ve haberleşmede üstündür. Köyde 670 tarihli bir cami bulunmaktadır. Köyün geçim kaynağı fındık tarımıdır. Köy dışarıya göç vermektedir. 
Nüfusu: 474
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 18 km.



DEMİRCİLİ KÖYÜ

Köy adını, Bizans döneminde demircilerin burada ikamet etmesinden dolayı almıştır. Köy Armelit dağı eteğine kurulmuştur. 2 Mahallesi bulunmaktadır. Köye ilk gelenler Kirmanoğlu Hasan ve Türkmenoğlu Molla Mehmet’tir. Daha sonrada Velişıhoğlu gelmiştir. Halen bu kişilerin torunları köyde ikamet etmektedirler. Köyden Çanakkale Savaşı’na Türkmenoğlu Mehmet, Kirmanoğullarından Yakup ve Durmuş katılmış ve bir daha geri dönmemişlerdir. Köyde Armelit Tepesinde kale kalıntıları mevcuttur. Köyün geçim kaynağı fındık ve çay tarımıdır. 
Nüfusu: 267
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 10 km.



ERİCEK KÖYÜ

Köyün kuruluş tarihi kesin olarak bilinmemekle birlikte çok eski bir yerleşim yeri olduğu sanılmaktadır. Mitolojiye göre ilk gelen insanlar Hanyanı denilen yere yerleşmişlerdir. Daha sonra Ericeklicek adı verilen yere yerleşmişler ve buranın ismini Ericek olarak değiştirmişlerdir. Köyün içinden gelen derenin üzerinde tarihi bir taş köprü bulunmaktadır. 3 tane harabe han vardır. İsimleri; Ericek Hanı, Ardıç Hanı ve Palçık Hanı’dır. Ayrıca 25 km uzunluğunda taş döşemeli yol bulunmaktadır. Bu yol ilçeyi ve köyleri iç kesimlere bağlayan bir yol olduğu bilinmektedir. Ericek Balı meşhurdur. Bir çok hastalığa devadır. Köyün geçim kaynağı ormancılık ve arıcılıktır. Köyün tabii manzarası çok güzeldir. İç ve dış turizme açılmayı beklemektedir. 
Nüfusu: 1234
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 38 km.



GEBELLİ KÖYÜ

Gebelli köyü Aralıcak köyünün bir mahallesi iken daha sonra bu köyden ayrılmıştır. Köy ismini, çok önceleri burada yaşayan gebe bir kadının doğum yapmak üzere hastaneye giderken yolda ölmesi ve köylünün engebeli bir arazi yapısı üzerinde kurulu olmasından almıştır. Köy halkının çoğu Bandıran yaylasına gitmekte olup bir kısım ailelerde Kırık yaylasına gitmektedirler. Köyün geçim kaynağı fındık ve mısırdır. 
Nüfusu: 382
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 13 km.



GÜLBURNU KÖYÜ

Çok eski bir tarihi yerleşim yeridir. cenevizlilerle beraber başlar. Köyün asıl adı halk tarafından “Zefre” olarak bilinmektedir. Bu isimde Zefiroz adlı bir kadının isminden gelmektedir. Burada daha önce yaşayanlar üzüm yetiştirmeciliği ve üzümden şarap elde ettikleri bilinmektedir. Bugün dahi şarap kuyularına rastlanmaktadır. Daha sonra Erzurum ve Gümüşhane’nin Torul ilçesinden gelip yerleşen insanlar olmuştur. Yerleşen insanlar fındıkçılık ve balıkçılık ile geçimini sağlamışlardır. Köyün bulunduğu semt 1950 yıllarından önce Giresun’un doğal limanına sahiptir. Bu liman “Zefre Limanı” olara Karadeniz’in en önemli üç limanından biri olduğu bilinmektedir. Köyün 2 camisi vardır. Köyde kayık yapmak için atölyeler ve balık ağı yapan ustalar mevcuttur. 
Nüfusu: 405
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 6 km.



GÜMÜŞDERE KÖYÜ

Yeniköy tarihi ile birliktedir. Yeniköy’ün Geğecek mahallesi olarak anılmakta iken 1994 yılında ayrılarak Gümüşdere ismini almıştır. Köyün ismini eski köy muhtarı Rahmi Kılıç vermiştir. Köyün ihtiyarları ağaç kaşıkçılığı yapmaktadır. Köyün tamamı dağlıktır. 
Nüfusu: 219
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 30 km.



GÜNEYKÖY

Arpacık Köyü ile birlikte kurulmuştur. Aynı köyden 1995 yılında ayrılarak ayrı bir köy olmuştur. Köyün tarihi Arpacık Köyü ile aynıdır. Köyde çok eski bir mezarlık bulunmaktadır. Köyün geçim kaynağı fındık ve tarıma dayalıdır. 
Nüfusu: 343
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 14 km.



GÜZELYURT KÖYÜ

Gelevera deresi kenarında dağ eteklerine mahalleler şeklinde kurulmuş olan bir köydür. 3 Mahallesi bulunmaktadır. Eski adı Keçiköy’dür. Bu ismi fazla keçi beslemesinden dolayı almıştır. Güzelyurt denmesinin sebebide burada Çepnilerin oturmasından kaynaklanmaktadır. Geçim kaynakları fındık, mısır ve hayvancılıktır. 
Nüfusu: 942
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 31 km.



HACIKÖY

Köy adını köyde çok bulunan hacılardan almıştır. Öncelere hacılar köyü olan köyün ismi daha sonra hacıköy şeklinde değiştirilmiştir. Yapılan incelemelere göre köyün tarihi kesin olarak bilinmiyor. Köy halkının önemli bir bölümünün Gümüşhane ve Bayburt tarafından gelerek buraya yerleştikleri söylenmektedir. Köyün çok büyük bir bölümü dağlık ve engebelidir. Ormanlık olan yerlerin yerini fındık bahçeleri almıştır. Köyün geçim kaynağı fındık ve çay tarımıdır. Mısır ekimi ve meyve yetiştiriciliği yapılmaktadır. 
Nüfusu: 661
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 5 km.



HACIMAHMUTLU KÖYÜ

Köyü tarihini anlatan bir kaynak bulunmamaktadır. Köy yaşlılarının anlattıklarına göre köyün kurucusu Hacı Mahmut Eynesil’den gelip Kayhaoğlu Derebeyi’nin yanında kalmış, daha sonrada köye gelerek kendi ismiyle anılan köyü kurmuştur. Zamanla Beşikdüzü, Şalpazarı, Eynesil, Vakfıkebir ve Yağlıdere’den insanlar gelerek bu köye yerleşmişlerdir. Köyde 1827 yılında yapımış bir cami bulunmaktadır. Yedrleşim şekli dağınıktır. 7 mahallesi bulunmaktadır. Arazinin %20 si ormanlıktır. Yaylacılık yapılmaktadır. Yaylaları; Zenget, Sarıçiçek, Meşat, Beleni, Bocullu Çamı ve Susuzluk yaylasıdır. 
Nüfusu: 641
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 11 km.



İBRAHİMŞEYH KÖYÜ

Köy ismini üç kardeşlerden biri olan İbrahimşeyh’ten almıştır. Köy yerleşim yeri genellikle dağlıktır. Halkın geçim kaynağı başta fındık ve çay tarımıdır. Köyden bakıldığında espiye ilçesinin ve sahilin manzarasına doyum olmaz. Köy halkı eğitime büyük önem vermektedirler. 
Nüfusu: 447
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 6 km.



KAŞDİBİ KÖYÜ

Kaşdibi köyünün tarihi yaklaşık 300 yıl öncesine dayanmaktadır. Kaşdibi Dermicili köyü ile birlikte iken yaklaşık 90 yıl önce 1. Dünya Savaşı yıllarından iki köy birbirinden ayrılmışlardır. Köyün ilk yerleşen aileleri Çöğürcüoğulları ve Kahyaoğullarıdır. 
Nüfusu: 902
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 12 km.



KURUGERİŞ KÖYÜ

Bayramoğlu Nahiyesi içinde yer almıştır. Tarihi bakımdan Espiye kadar eskidir. Köyün geçim kaynağı hayvancılık azda olsa fındık tarımıdır. Köyün en önemli şahsiyeri Binbaşı Hüseyin Avni Alparslan beydir. 1877 yılında Kurugeriş köyünde doğmuş, Giresun’lu Osman Ağa ile birlikte Rum Pontus’lularla mücadele etmiş 42. alay komutanı olarak Sakarya ve Dumlupınar Savaşlarına katılmış, 1921 yılında aynı savaşta şehit olmuştur. 
Nüfusu: 628
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 22 km.



SEYDİKÖY

Seydiköyü Giresun’un en uzak köylerinden biridir. Adı ise Cumhuriyet döneminden beri hiç değişmemiştir. Seydiköy’ün arazi yapıdı dağlık bir arazi yapısıdır. Seydiköyü’nün bir mahallesi vardır, o da Kızılot Mahallesidir. Ayrıca Seydiköy’den Karaobacık deresi akmaktadır. Bu dere Seydiköy ile Güce köylerini birbirinden ayırır. Köyde tarihi eser olarak bir mağara olduğu biliniyor. Köyün geçim kaynağı ise genelde hayvancılıktır. 
Nüfusu: 448
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 24 km.



ŞAHİNYUVA KÖYÜ

Şahinyuva köyünün kuruluş tarihi kesin olarak bilinmemekle beraber, çok eski bir yerleşim alanı olduğu sanılmaktadır. Köy, Şahinyuva ismini halktan birinin vermesi neticesinde almıştır. Köyün deniz seviyesinden yüksekliği 600 mt. civarındadır. Arazı yapısı dağlık ve engebelidir.Halkın geçim kaynağı ise fındık ve mısır tarımına dayanmaktadır. Köyde madencilik sektöründe çalışan birçok insan vardır. Bu maden sayesinde köy halkı pek göç vermemiştir. İlkokul 1960 yılında kurulmuş olup halen okulda eğitim ve öğretim yapılmaktadır. okuryazarlık oranı % 85’in üzerindedir. 
Nüfusu: 622
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 17 km.



TAFLANCIK KÖYÜ

Çok eski bir yerleşim yerdir. Burada yaşayan yaşlı insanların söylediklerine göre bu çevreye 3 kardeş gelmiş, kardeşlerden birisi buraya yerleşmiştir. Daha sonra buraya taflan ağacı dikmiş ve köyün ismide Taflancık Köyü diye kalmıştır. Diğer köylere nazaran bu köyde daha çok taflan bulunmaktadır. Halkın geçim kaynağı fındık ve mıdır tarımıdır. Yer yer hayvancılıkta yapılmaktadır. 
Nüfusu: 756
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 23 km.



TİKENCE KÖYÜ

Trabzondan gelen Osmanoğulları ailesinin yerleşmesi ile kurulan köy; dikenli, çalılık ve ormanlık bir arazi üzerine kurulmuştur. Köy isminide bu özelliklerden almıştır. Verimli ve çok değerli bi arazi yapısı olmasına rağmen azlığı nedeniyle köyün nüfusunun 3/2 si başka illere göç etmiştir. Köylülerin geçim kaynağı fındığa dayalıdır.Az miktarda mısır ve fasülye üretilmektedir. Besi hayvancılığı yapan ailelerin ekonomiye katkısı vardır. 
Nüfusu: 412
Hane sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 11 km.



YENİKÖY

Avluca köyünden ayrılmıştır. Tarihi 7 değirmeni ile anılmaktadır. Değirmenler Patlaksu deresi üzerindedir. Patlaksu’da köyün diğer tarafından Çay derenin kurumasıyla meydana gelmiştir. Çay deresinin sularında, bir gelinin boğulması nedeniyle köylülerin dereye bedduası sonucu derenin kuruduğu halk arasında yaygın bir söylentidir. Köyün İstiklal Savaşı gazileri Hacı Ali Şahin ve İbrahim Aydın’dır. Köyün geçim kaynağı Fındık ve Mısırdır. 
Nüfusu: 882
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 33 km.



YEŞİLKÖY

Kurugeriş Köyü’nün mahallesi iken, bağımsız köy olmuştur. Adını çevrenin yeşil olmasından dolayı almıştır. Dağınık, fındık bahçeleri ve ormanla kaplıdır. Kızılmakuş, Avruk, Topçu, Tepenkız, Acem, Pangal ve Salman mahallelerinden meydana gelmektedir. Halk fındıkçılık ve hayvancılıkla geçinmektedir. Su değirmenleri mevcuttur. Arada mısır öğütülür yaylacılık yapılır. 
Nüfusu: 704
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 18 km.



YEŞİLYURT KÖYÜ

Çepni Köyü tarihi ile bir olup, Çepni boylarının buraya yerleşmesiyle köyün kurulduğu söylenmektedir. Eski adı Çepni Aralıcak mahallesi olup merkez köye hayli uzaktadır. Bu nedenle köy 1997 yılında Yeşilyurt ismini almıştır. İlçe merkezi sınırlarındadır. Köyün geçim kaynağı fındık tarımıdır. 
Nüfüsu: 167
Hane Sayısı:
İlçeye Uzaklığı: 12 km.